Noord Thailand en Laos

Hee allemaal,

Nadat we in Chiang mai het nationaal park 'Doi Inthanon' bezoeken en ons een avond overgeven aan de glitter & glamour van de welbekende ladyboy show, is het tijd om naar Pai te vertrekken. Pai ligt ten noorden van Chiang mai en staat bekend om de vele backpackers, de gezellige avondmarkt en de relaxte sfeer. De busrit erheen is wat minder relaxt, het telt zo'n 760 haarspeldbochten. Ik overdrijf mijn - desondanks wel degelijk aanwezige - reisziekte iets, wat resulteert in een plekje naast de chauffeur. De busjes scheuren de bergen door, middels luid getoeter eisen de chauffeurs hun voorrang op.

Ons hostel is uitgestorven en erg basic. We slapen op een matras op de grond en de kamer kent slechts een kapotte hor als deur. Het dorpje is echter wel de moeite waard. De lampionnen en vlaggetjes kleuren de straten rood en blauw. Bij elk eetstandje kun je iets anders bestellen: van de Thaise specialiteiten naar de maiskolven, avocado broodjes en onze favoriete crêpes met nutella, banaan en witte chocolade snippers.
De daaropvolgende dagen huren we een scooter om de omgeving te verkennen. Met onze knalroze helmen op, scheuren we door het prachtige berglandschap met uitgestrekte bloemenvelden en rijstplantages. We bezoeken een grote witte Buddha op een rots en klimmen over het bekende cliff van Pai. Even voelt het aan het einde van de wereld te zijn. Het uitzicht is fantastisch.
Het weer is helaas wel erg slecht, waardoor we 's avonds steeds dik ingepakt en kledder nat de markt over struinen. Gelukkig weten we met regen ook wel raad. De volgende dag boeken we samen met een ander Nederlands meisje een manicure en pedicure behandeling.

Na vier dagen in Pai geweest te zijn, rijden we door naar Chiang rai. Mijn originele plan was om hier twee dagen tempels te bezoeken en vervolgens met de slowboat over de Mekong Delta naar Luang prabang (in Laos) te gaan. Hopend op nog een stukje Mekong Delta in het zuiden, skip ik echter de slowboat en reis ik weer in mijn eentje per bus af naar Luang prabang. Even billenknijpen bij de grens, maar gelukkig is alles in orde en wordt het tweede visum in mijn paspoort geplakt. Waar ik vervolgens word gedropt is iets minder fraai. Welgeteld zes hele uren moet ik wachten op de bus naar Luang prabang op een busstation in the middle of nowhere. Om mij heen bevindt zich niets meer dan een zandvlakte met een heuvelachtig uitzicht. Gelukkig staan er een paar bankjes in de schaduw en is er een schaars hurktoilet. Voor me kijken een handje vol Lao broekkies (het blijken later mijn chauffeurs te zijn) naar een kleine tv met een brokkelig beeld van National Geographic. Na deze zes uur om mij heen kijken, lezen en muziek luisteren gaat de tocht verder per bus.

De eerste indruk van Laos is fantastisch. Met de bus rijd ik door authentieke dorpjes met rieten hutjes en overal spelende kinderen op straat. Ze staken hun voetbalwedstrijd, race met fietsbanden of tikkertje, om vol enthousiasme naar de bus vol Westerlingen te zwaaien. Tussen de hutjes zijn waslijnen gespannen, douches gebouwd en het wemelt er van de eetkraampjes op straat.

Aangekomen in Luang prabang, besluit ik om direct het stadje te verkennen. Ik ontmoet een ander Nederlands meisje op straat, die in hetzelfde hostel blijkt te zitten. Samen bezoeken we een traditionele bibliotheek waar monniken aan het studeren zijn. Daarna is het tijd voor een aantal zwembad uurtjes. Na bijna drie weken mag de bikini ook wel eens aan! Vervolgens drentelen we over de avondmarkt met handgemaakt textiel en aardewerk. Ons avondeten nuttigen we in een klein zijstraatje, waar je voor omgerekend €1,50 een bord krijgt die je zelf mag vullen met allerlei Lao hapjes. De avond eindigt in Utopia, een bekende bar hier onder de backpackers. Volgens de wet mag in Laos na 23:00 geen alcohol meer worden geschonken. Dit resulteert in een stroom dronken jongeren die rond de avondklok in de tuctuc's stappen, opweg naar de bowlingbaan. Deze bowlingbaan is speciaal gericht op toeristen en hier mag wel alcohol worden geschonken. Wij passen echter voor deze activiteit, want 's ochtends gaat de wekker al om 05:15 ..

In alle vroegte lopen we de volgende ochtend richting de hoofdstraat van Luang prabang. Elke ochtend loopt hier een stoet van zo'n honderd mediterende monniken langs. Deze religieuze ceremonie is een belangrijk aspect in het leven van de Lao. De lokale bevolking zit knielend op de grond langs de straat, om iedere monnik handjes met dampende rijst te geven. Als toerist erg mooi om in de ochtendschemer langzaam de gloed van de oranje gewaden te herkennen. Helemaal vooraan loopt de oudste monnik, helemaal achteraan de jongste. Aangezien Luang prabang zo'n twintig tempels telt, komen er na een tijdje groepen monniken uit allerlei richtingen aanlopen. Iedereen is doodstil als de mannen op een ritmische manier langslopen en dankbaar de offers in hun rietenmand wegstoppen. Dit was zeker het vroege opstaan waard, bijzonder om een keer gezien te hebben.

Een andere highlight van de stad is de Kuang Si waterval. De foto's hiervan lijken uit een gefotoshopte advertentie te komen. Aangekomen bij de waterval was het water echter blauwer dan blauw. De helderblauwe kleur zorgt voor een sprookjesachtig tafereel. Aangezien het hier nu het regenseizoen is, stroomt de waterval krachtig en is de omgeving prachtig groen. Met een groep uit het hostel beklim ik het pad naast de waterval en komen we bij de bron. Na deze lange klim is het tijd om een duik te nemen in het water tussen de rotsen.

De volgende dag is het weer tijd voor wat cultuur. In het nationaal museum (Luang prabang was tot 1545 de hoofdstad van Laos) bekijken we onder andere een vijftal originele auto's van de koning uit de vorige eeuw, leuk om te zien. Verder bezoeken we 's avonds een traditionele balletvoorstelling. Het theater en de kostuums zijn voorzien van veel goud en kitcherige patroontjes. Het ballet zelf is behoorlijk anders dan in Europa, minder klassieke dans en meer galmend gezang. Het ballet wordt begeleid door een stel mannen die muziek maken op typische Lao instrumenten. We doen vervolgens onze derde ronde van de week over de avondmarkt en sluiten de avond af in onze nieuwe stamkroeg.

Morgen reis ik met twee Nederlandse meisjes en een Brit naar Vang vieng, halverwege Laos. Ik ben vandaag al weer drie weken onderweg. De tijd gaat snel, maar soms ook even langzaam. Heel fijn om alle verhalen van thuis te horen via de reacties, SMS of Skype. Tot volgende week!

Liefs, Laura